В 1811 году, во время путешествия по пустыне Большое Кару, в Южной Африке, английский ботаник Вильям Бурчелл присел отдохнуть на небольшие камешки, напоминавшие гальку. Когда он попытался поднять один из них, то обнаружил, что у камня... есть корни.
Это был литопс (Lithops turbiniformis), один из представителей группы удивительных растений, впоследствии получившей название "живые камни". Слово "литопс" происходит от греческого lithis – "камень" и opsis – "выглядеть". В англоязычной литературе их иногда именуют "цветущими камнями" (flowering stones) – а о том, что они "живые", можно догадаться лишь в период дождей, когда распускаются яркие белые, желтые или розовые цветки, напоминающие ромашки.
„Żywe kamienie” należą do rodziny Mesembryanthenaceae . Występują powszechnie w suchych regionach Afryki Południowej i Południowo-Zachodniej. Większość znanych gatunków (w sumie jest ich około 200) występuje w prowincji Cape w Republice Południowej Afryki oraz w Namibii. Rosną pod palącymi promieniami słońca na glebach granitowych, kwarcowych lub wapiennych, czasem nawet w szczelinach skalnych.
Tutaj termometr rzadko spada poniżej 40 ° C w ciągu dnia, a powierzchnia gleby nagrzewa się do 70 ° C. Opady w tych miejscach nie opadają miesiącami - ich roczna wysokość nie przekracza 200 mm. Źródła wodne są niezwykle rzadkie - wokół nich pojawiają się oazy.
Tylko sukulenty, rośliny, w których soczystych liściach gromadzi się woda w porze deszczowej, potrafiły przystosować się do życia w tak ekstremalnych warunkach.
„Żywe kamienie” (najliczniejsze i najróżniejsze z nich to litopy i stożkowate) mają prawie okrągłe pędy o średnicy od 0,6 do 4 cm, dzięki czemu powierzchnia, z której odparowuje wilgoć jest minimalna. Jednak ten zapas wody jest niewystarczający. Dlatego wiele „kamieni”, takich jak litry, jest głęboko zakopanych w ziemi. Korzeń palowy wystaje prosto z podstawy grubych liści, które wyrosły razem na całej długości z szerokimi płaskimi końcami skierowanymi do góry i tworząc odwrócony stożek. Łodyga w środku jest niewidoczna.
ZALECENIA DOTYCZĄCE PIELĘGNACJI
Światłolubny, mało wymagający dla gleby.
Temperatura zimą wynosi od 25 ° C i więcej.
Jasne światło słoneczne.
Lithops są rzadko podlewane, ale obficie. Odbywa się to zwykle raz w miesiącu - od maja do września (tylko pięć razy w roku). Dorosłe rośliny kwitnące lepiej podlewać trzykrotnie - w maju, czerwcu i pod koniec sierpnia, przed kwitnieniem.
